Herkenbaar? In 8 stappen met je peuter naar de supermarkt

Je maakt een boodschappenlijstje, trekt je jas aan, pakt je tas en gaat boodschappen doen. Simpel toch? Nou, als je eenmaal een peuter hebt, gaat dat rondje naar de supermarkt toch iets anders in z’n werk…

1. Het boodschappenlijstje maken

Even denken… Wat heb ik allemaal nodig? Brood, yoghurt, aardappelen, bananen… Oh jee. Op dit moment denkt mijn peuter dat ik aan het tekenen ben en dat wil zij natuurlijk ook. Hierdoor komt er een strijd om de pen, wat in een huilbui eindigt.

2. Jas en schoenen aantrekken

Deze stap is vast en zeker herkenbaar. De jas en schoenen, die wil mijn peuter absoluut niet aantrekken. Maar dat moet toch. Zo komen we bij de tweede worsteling van de ochtend.

3. In de buggy

Ook hier heeft mijn peuter weinig zin in. Soms kan ik haar tevreden stellen met een koekje of een andere afleidingsmanoeuvre, soms moet ik zo ongeveer haar benen dubbelvouwen om haar erin te krijgen.

4. De boodschappen zelf

Soms gaat dit heel soepel: ik kan alles in mijn winkelkar gooien wat we nodig hebben en we rekenen vervolgens af. Maar zo gaat het helaas niet altijd. De andere keren begint mijn peuter al te mokken als we nog maar net de groente- en fruitafdeling door zijn gelopen. ‘Mweehh! Naar huis!’. Dan wordt het in de tiende versnelling boodschappen doen: snel graaien wat je graaien kunt. 

5. Het snoep- en koekjesgangpad

Dit is denk ik wel het spannendste moment van dit hele avontuur. Zodra mijn peuter haar favoriete Dora-koekjes ziet, moet de hele supermarkt dat weten: ‘KOEKIE! VAN MIJ!!’. Meestal probeer ik dit gangpad dan ook te vermijden, maar dit lukt niet altijd. Soms loop ik in de val. Gelukkig is hier een oplossing voor…

6. Blokje kaas/stukje worst

Waar zouden we zijn zonder die lieve mensen van de kaas- en worstafdeling? Zij hebben al een ontelbaar aantal driftbuien kunnen sussen. Negen van de tien keer houdt het gezeur over de koekjes namelijk op zodra mijn peuter een stukje worst of een blokje kaas in haar handjes heeft.

7. De kassa

Ook lastig, want daar ligt een berg aan last minute aanbiedingen (meestal koekjes). Dat ontgaat mijn kleine vreetmonster natuurlijk niet. Op dit punt probeert mijn peuter zich uit de buggy te lanceren om een mierzoete versnapering in handen te krijgen.

8. De ‘attractie’

We lopen richting de uitgang, maar daar komen we nog één struikelblok tegen: het autootje met de bekende hamster erin. Een muntje erin en mijn peuter heeft de tijd van haar leven. Soms kan ik geen nee zeggen (‘Ikke rijden!’), soms lieg ik dat hij kapot is. Dat mag soms wel, een leugentje om eigen bestwil. Toch?

En zo ben je twee uur verder thuis, is mijn peuter in slaap gevallen in de buggy (nadat we de supermarkt uitgingen natuurlijk) en ben ik de helft van de boodschappen vergeten. Dan maar weer terug de supermarkt in… Op hoop van zegen.